Op 27 oktober 1927 richtte rector Diederen het Lambertuskoor op, dat onder leiding van J. Nijssen kwam. In ijltempo werden liederen ingestudeerd zodat het koor vanaf Kerstmis dat jaar iedere zondag de mis mis kon opluisteren. Vanaf het eerste jaar kreeg het koor met financiële problemen te maken. Om de kas te spekken werden allerlei vindingrijke acties op touw gezet. Zo werd een toneelgezelschap opgericht dat uitvoeringen gaf, waarvan de opbrengsten ten goede kwamen aan het kerkkoor. Ook organiseerde men fancy-fairs. In 1933 werd Nijssen opgevolgd door Jac Janssen, die tot en met het laatste oorlogsjaar de leiding had. In 1945 nam Leo van Rooy de leiding van het koor op zich. Onder zijn leiding kwam het Lambertuskoor tot een enorm repertoire. Met de ingebruikname van een orgel in 1951 konden ook meerstemmige missen op de juiste manier begeleid worden. Rond 1952 telde het koor met 45 zangers een record aantal leden. Hierna liep het aantal leden terug. Dat kwam met name door de liturgie-vernieuwing en de daaraan gekoppelde invoering van de volkszang. Een vaste kern bleef echter doorzingen. In 1965 traden de dames en heren voor het eerst gezamenlijk op en in 1974 ging men samen als gemengd koor. Het Lambertuskoor telde in 1994 veertig leden.