Gezelligheidsvereniging voor katholieke arbeiders en kleine zelfstandigen. De Piusvereniging werd in 1876 op initiatief van kapelaan Mathieu Nijssen opgericht. Doel van de vereniging was, naar het voorbeeld van Paus Pius IX, op te komen voor de katholieke belangen. Voor de vorming van de katholieke jongeren organiseerde de Piusvereniging vele lezingen en werd er een volksbibliotheek op poten gezet. Voor al die activiteiten, die overigens uitsluitend op zondag plaatsvonden, was naar Nijssens mening een eigen onderkomen nodig. Vandaar dat hij hiervoor fondsen ging werven, onder meer door obligatieleningen uit te schrijven. Nijssen slaagde: op 11 oktober 1885 kon het Piusgebouw aan de Maaskade worden ingewijd. Het gebouw was net als de vereniging zelf toegewijd aan de destijds regerende paus Pius IX. Na de ingebruikname van het gebouw breidden de activiteiten zich uit. Er kwam onder meer een zangkoor en een toneelgroep en gelegenheid om te biljarten. Later, toen de aflossing van de obligaties een probleem werd, bood het Pius-gebouw zelfs onderdak aan een bioscoop. Dankzij deze bioscoop kon de vereniging het hoofd boven water houden en in augustus 1926 het 50-jarig bestaan vieren. Eind 1932 werd het Pius-gebouw gerenoveerd en werd er een patronaatszaal aan vastgebouwd. Het geld voor de verbouwing bracht het kerkbestuur van de Martinusparochie bijeen. Daardoor konden voortaan de jeugdorganisaties van de Martinusparochie over het gebouw beschikken.

De bedoeling was dat het vernieuwde Piusgebouw na de heropening op 11 december 1932 als centrale voor de katholieke jeugdbeweging in Venlo ging fungeren. Katholieke arbeiders en kleine zelfstandigen hadden niet langer het alleenrecht in het pand aan de Maaskade. Zes jaar later kreeg het gebouw een geheel andere functie: vanaf 22 april 1938 was er het R.K. Militair Tehuis in ondergebracht. Na de Tweede Wereldoorlog deed het gebouw korte tijd dienst als 'noodkerk' en als gemeentelijk administratie-kantoor. Daarna kreeg het onder meer een kantoorfunctie.