De Hockey Club Blerick werd op 1 januari 1946 opgericht. De grote gangmakers achter de totstandkoming van de vereniging waren Jacques Titulaer, Karel Titulaer, Ferd. Hayen, Jan Mercus, Sjaak Mulder, Pierre Mulder, Jan Holthuis en Piet van der Sterren. Door de oprichting kreeg Blerick zijn eerste officiële hockeyclub. Voor die tijd werd er overigens ook wel af en toe gehockeyed en speelden Blerickenaren bij Venlose clubs. In de begintijd maakte de hockeyclub samen met gymnastiekvereniging Olympia, atletiekvereniging Festina en voetbalclub SVB deel uit van de Sportvereniging Blerick. Dat duurde echter niet lang, omdat de hockeybond alleen zelfstandige clubs erkende. De vereniging begon met ongeveer 70 leden. Ze had problemen met het vinden van een geschikt veld. Eerst werd op het Lambertusplein gespeeld, vervolgens op het Begieneterrein (een stuk grond van de zusters aan de Ruysstraat) en weer later op een veld aan de Boekenderweg. Al die terreinen waren echter niet ideaal, zodat naar een permanente oplossing moest worden gezocht. Die werd gevonden in de aanleg van een speelveld met oefenterrein aan de Egerbosweg, waarop in 1950 voor het eerst kon worden gehockeyed. Maar ook dit terrein voldeed al snel niet meer, en in 1957 betrok de club een nieuw complex met twee speelvelden aan de Tollensstraat. Deze accommodatie werd echter heel vlug te klein doordat het ledental plotseling fors toenam. Alleen al in 1965 steeg het van 86 naar 154. Een definitieve oplossing kwam er in januari 1976 toen de club verhuisde naar sportpark Maassenhof in de Boekend, waar ze vier velden ter beschikking kreeg.

Op sportief vlak ging het de vereniging in de beginjaren uitstekend. De club nam in het seizoen 1947-1948 voor het eerst met een heren- en een damesteam aan de competitie deel. Het eerste damesteam, dat startte in de tweede klasse van het district Zuid-Nederland, promoveerde twee jaar op rij en kwam in de derde klasse van de hoofdbond terecht. Daarna nam het herenteam de fakkel over en promoveerde in 1949 vanuit de eerste districtsklasse naar de derde klasse. Drie jaar later volgde na het behalen van het kampioenschap een nieuwe promotie. Het seizoen 1954-1955 was zowel voor de dames als de heren succesvol. De heren werden opnieuw kampioen en gingen over naar de eerste klasse oftewel promotieklasse. De dames veroverden een plaats in de tweede klasse. Daarna ging het echter bergafwaarts. De dames slaagden er in 1957 niet in een team op de been te brengen en namen niet aan de competitie deel, wat betekende dat ze een jaar later weer in de 1e districtsklasse moesten beginnen. De heren degradeerden in 1959 naar de tweede klasse. Voor de dames kwam halverwege de jaren zestig de ommekeer. Na in 1964 naar de vierde klasse te zijn gepromoveerd, legden ze in 1966 beslag op het kampioenschap en zetten de stap naar de derde klasse. Daarin werden ze meteen weer kampioen, maar door herindeling van de diverse klasses bleven ze in de derde spelen. De heren, die in 1966 naar de derde klasse waren gedegradeerd, wisten in 1972 voor het eerst sinds lange tijd weer kampioen te worden. Ondertussen hadden ze wel in de bekercompetitie een uitzonderlijk succes geboekt, het winnen op 7 mei 1970 van de Nederlandse Hockey Sportbeker. In 1974 volgde het damesteam het herenteam naar de tweede klasse. Daarna brak een periode aan waarin de dames op en neer pendelden tussen de tweede en derde klasse (1976 degradatie, 1978 promotie, 1979 degradatie en 1981 promotie).

De heren degradeerden in 1979 naar de derde klasse, kwamen het jaar daarop terug in de tweede klasse en stootten in 1981 door naar de eerste klasse. Die moesten ze echter na een jaar weer verlaten om vervolgens lange tijd tweede klasse te spelen. Ook in de zaal deden de heren het uitstekend. In 1982 kwamen ze zelfs in de landelijke overgangsklasse, een niveau waarop ze zich vier jaar handhaafden. Inmiddels was het ledental van de club, vooral in de jaren zeventig, flink toegenomen. Nadat op 1 juli 1971 het 200e lid was ingeschreven, volgde op 1 januari 1974 het 250e en op 9 april 1980 het 300e. Bij de viering van het 40-jarig bestaan in 1986 bracht de club 12 seniorenelftallen (8 heren, 4 dames), 6 jeugdteams (4 jongens, 2 meisjes) en enkele mini-teams op de been. In het jubileumjaar kreeg de vereniging de beschikking over haar eerste kunstgrasveld. Sportief ging het na het feestjaar wisselend. De heren speelden tot het seizoen 90-91 tweede klasse. Na het behalen van het kampioenschap in 1991 promoveerden ze naar de eerste klasse. De dames speelden tot het seizoen 92-93 tweede klasse, maar moesten in 1993 een stapje terug doen. In 1994 telde de club 360 leden en had ze 12 seniorenteams, 11 juniorenelftallen en 1 mini-groep.