Van de heerlijkheid Blerick is pas sprake in de tweede helft van de zeventiende eeuw. Leden van de Blerickse tak van het geslacht Schenck van Nydeggen kunnen waarschijnlijk als eerste heren van Blerick worden beschouwd. De familie woonde vanaf 1569 op kasteel Boerlo, een leengoed van de hertog van Gelre dat in hun bezit kwam via familierelaties met het geslacht Van Kessel. De Schencks bleven tot 1674 heren van Blerick. In dat jaar kocht Johannes Godefridus Adamus van Hasselholt, genaamd Stockhem, de heerlijkheid Blerick van de Spaanse koning. Die laatste verkocht een groot aantal bezittingen omdat hij in geldnood zat. Van Hasselholts dochter Alexandrina trouwde met Johan Bertram van Laer, die na de dood van zijn schoonvader in 1677 heer van Blerick werd. Waarom de Schencks hun leengoed niet kochten, is niet duidelijk. Waarschijnlijk speelden ze wel een rol in de splitsing van de heerlijkheid Blerick, die in elk geval al in 1679 een feit was. Vanaf dat jaar werd Joannes Adrianus Romer, die gehuwd was met een telg uit het geslacht Schenck, als medeheer genoemd. Na diens overlijden in 1716 beleende zijn weduwe eerst haar in 1713 geboren zoon Joannes Jacobus Reinier met de helft van Blerick. Toen deze in 1721 jong stierf, ging de halve heerlijkheid naar Franciscus Gerardus Ruys.

Leden van de familie Ruys bleven vervolgens tot 1792 medeheer van Blerick, evenals leden van de familie Van Laer. In dat jaar veroverden de Fransen Blerick en schrapten zij alle feodale rechten. De familie Ruys woonde overigens op kasteel Boerlo, terwijl de Van Laers op de Laerhof ofwel Hiërshof woonden. Tussen beide families is nog een proces gevoerd om de alleenheerschappij over de heerlijkheid te verkrijgen. Beiden bleven echter de helft behouden. Zelfs een huwelijk tussen twee telgen uit beide geslachten (dochter Clara van bovengenoemde Franciscus Gerardus Ruys trouwde in 1785 met Carolus van Laer, een zoon van Antonius Sigismundis die van 1742 tot 1792 medeheer van Blerick was) veranderde daar niets aan, want zij waren niet de eerstaangewezen erfgenamen en bleven bovendien kinderloos. Zie ook: Hiërshof, Schenck van Nydeggen.