Musici. Drie Venlose broers Fodor maakten aan het einde van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw naam als musici en componisten. Zij waren zoons van de militair Carolus Fodor, die zich rond 1740 in Venlo vestigde, en Maria Elisabeth Messemaeckers. Van hen kregen de broers hun begaafdheid: vader was eerste violist in de Sint Martinuskerk en moeder stamde uit de bekende, muzikale Venlose familie Messemaeckers. Alle drie de broers verlieten Venlo nadat ze hun basisopleiding muziek hadden voltooid. Zo kreeg Joseph Andreas (de oudste, geboren 21 januari 1751) in Venlo zijn eerste orgellessen, maar vervolmaakte hij zijn opleiding in Berlijn. Hoewel hij ook componeerde, boekte hij als uitvoerend musicus zijn grootste successen. In 1794 vestigde hij zich in het Russische Sint Petersburg. Daar overleed hij op 3 oktober 1828. Carolus Emanuel (geboren 31 oktober 1759) werd pianoleraar en vestigde zich in Parijs. Hij componeerde vooral voor piano en maakte piano-arrangementen van onder meer symphonieën van Haydn. In 1799 overleed hij in de Franse hoofdstad. Het beroemdst werd Carolus Antonius (geboren 12 april 1768), het negende en laatste kind van het Venlose echtpaar. Deze speelde clavecimbel. Hij volgde voor zijn opleiding waarschijnlijk de voetsporen van zijn broers, want hij toog eerst in 1781 naar Parijs en vandaar naar Rusland.

In 1792 keerde hij terug naar Nederland om in Amsterdam muziekleraar te worden. Daar werd hij bovendien dirigent of orkestmeester van diverse gezelschappen. Als componist was hij de meest veelzijdige van de Fodors. Hij schreef diverse symphonieën, pianoconcerten en kamermuziek en componeerde de opera 'Numa Pompilius'. Op 22 februari 1846 overleed hij. Zijn zoon Carel Joseph (18 april 1801-24 december 1861), een rijke koopman, werd bekend als kunstverzamelaar. Na zijn dood vermaakte hij zijn collectie en enkele woningen aan de stad Amsterdam om daarmee het Museum Fodor te stichten.