De wielerbaan aan de Baarlosestraat, ter hoogte van de plaats waar tegenwoordig de Prins Mauritsstraat op de Baarlosestraat uitmondt, werd in 1914 in gebruik genomen. Voor 679 gulden bouwde aannemer Drees Linssen uit Hout-Blerick het betonnen baantje van 155 meter. In de jaren dertig werd de accommodatie verbeterd. De baan kreeg een omheining en er kwamen staan- en zitplaatsen voor zo'n drieduizend toeschouwers. De wielerbaan kreeg vanwege zijn vorm bijnamen als 'het kuipje' of 'd'n telder'. Plaatselijke idolen als Thei van Deurzen, Né Tacken en Frans Maters namen het hier op tegen nationaal en internationaal bekende wielrenners als Jan Pijnenburg, Cor Wals, Jan Slaats en Piet Moeskops. De eigenaren Toon Brands en Pierre Ebus verhuurden de baan aanvankelijk aan wielerclub 'De Valk'. Als kleedlokaal fungeerde café 'De Wielerbaan', dat direct bij de baan lag. Nadat de wielerclub in financiële moeilijkheden kwam, werd de baan verhuurd aan Kusters en Van Meegen. Door de problemen nam de attractiviteit af en liep het bezoekersaantal terug. In 1940 werd het houtwerk van de baan gesloopt en op 3 december 1944 werd de rest van de wielerbaan verwoest.