Stedelijke inrichting voor het slachten van vee. Het oude gemeentelijke slachthuis was een van de eerste slachthuizen die in Nederland werden gebouwd. Het slachthuis lag aan de huidige Prinses Beatrixstraat. In 1837 was met de bouw begonnen en op 1 mei 1838 vond de feestelijke opening plaats. Spoedig na de opening werd duidelijk dat de gekozen plek verre van ideaal was. Het slachthuis grensde direct aan de parochiekerk van de Heilige Martinus en ook de nabij gelegen jongensschool ondervond nogal wat hinder van de stank en het gerochel en gesteun van de stervende dieren. Nadat eind negentiende, begin twintigste eeuw de inzichten over hygine en volksgezondheid zich hadden gewijzigd, besloot het Venlose stadsbestuur - na een lange politieke strijd - onder aanvoering van burgemeester H. van Rijn, een nieuw, modern slachthuis te bouwen. In 1913 werd op de hoek Sloterbeekstraat-Kerkhofweg met de bouw begonnen onder leiding van architect H. Rijven in samenwerking met de toenmalige directeur gemeentewerken Schoenmakers. Het terrein was gunstig gelegen, buiten het centrum en in de directe nabijheid van de spoorwegen. De uitvoering in baksteen, de gele banden en de pilastertjes tonen duidelijk invloeden van Berlage. Het Venlose slachthuis is een voorbeeld van de opkomst van een nieuwe industriële architectuur.