Burgemeester van Venlo in de periode 1900 tot 1921, waarin hij tal van maatregelen nam om de hygiëne in de tot dan toe nogal smerige plaats te verbeteren. De op 26 juli 1841 in Den Haag geboren Van Rijn vestigde zich in 1865 als apotheker in Venlo. In die functie kreeg hij vaak te maken met de gevolgen van de slechte hygiënische toestand in de stad, die onder meer werd veroorzaakt door verkrotting en het ontbreken van goed drinkwater en een deugdelijke riolering. Vandaar ook dat hij zich in 1884 liet benoemen tot secretaris van een speciale gezondheidscommissie, die zich met het probleem moest gaan bezighouden. In die functie kon hij tal van gegevens verzamelen over de gezondheidstoestand van de Venlose bevolking. Die gegevens verwerkte hij in een rapport, dat hij in 1888 opstuurde naar het Provinciaal Utrechts Genootschap van Kunst en Wetenschappen. Dat genootschap had namelijk een prijsvraag uitgeschreven, met als onderwerp 'Een geneeskundige plaatsbeschrijving van een stad in Nederland met tenminste 10.000 inwoners'. Zijn studie leverde hem niet alleen lof op van het genootschap, maar diende tijdens zijn burgemeesterschap tevens als basis voor zijn werk op hygiënisch gebied. In 1900 werd hij, na vanaf 1885 raadslid en vanaf 1899 wethouder te zijn geweest, tot burgemeester van Venlo benoemd. Hij ging voortvarend van start, want nog datzelfde jaar werd de riolering aangelegd en een gemeentelijke vuilnisophaaldienst in het leven geroepen.

Twee jaar later werd het tot dan toe particuliere waterleidingbedrijf door de gemeente overgenomen en het aantal aansluitingen fors uitgebreid. Bovendien kwam, nadat hij eerder al een bouwverordening had uitgevaardigd, in 1902 de dienst bouw- en woningtoezicht tot stand, die scherp de bewoonbaarheid van de Venlose huizen in de gaten hield. In de eerste periode van zijn burgemeesterschap volgden daarop nog tal van andere maatregelen. Goede contacten met de Venlose gloeilampenfabriek Pope zorgden ervoor dat Venlo in 1906 de eerste stad in Nederland was met elektrische straatlantaarns. Na zijn eerste succesvolle termijn als burgemeester werd Van Rijn in 1906 herbenoemd. Ook in 1912 en 1918 was dat het geval. Zo kon hij doorgaan met zijn werk en meehelpen tal van initiatieven tot wasdom te brengen. Hij was onder meer mede-oprichter van de gemeentespaarbank, de arbeidsbeurs en de ambachtsschool, zorgde voor de aanleg van een nieuw groot kerkhof en behoorde tot de initiators van de tuinbouw in Venlo. Zijn laatste periode als burgemeester maakte hij niet meer vol. Nadat de gemeenteraad in 1920 al eens had ingestemd met een motie van afkeuring tegen hem en zijn wethouders, vond Van Rijn het in 1921 welletjes. Hij was 80 jaar, een mooie leeftijd om er mee op te houden, zo oordeelde hij zelf. Van Rijn overleed op 26 januari 1928.