Zeventiende eeuws humanist en geleerde. Erycius Puteanus, de Latijnse naam voor Eerick van Put, werd op 4 november 1574 in Venlo geboren als zoon van de burgemeester van die stad. Toen Eerick negen jaar oud was overleed zijn moeder. Zijn vader hertrouwde met een dochter van de burgemeester van Dordrecht, waardoor hij op de Latijnse school in die stad terecht kwam. Daar legde hij de basis voor zijn wetenschappelijke loopbaan. Vanuit Dordrecht ging hij naar Keulen, waar hij welsprekendheid en wijsbegeerte studeerde en tevens les kreeg in muziek, wiskunde en schilderkunst. In 1593 werd hij, negentien jaar oud, doctor in de welsprekendheid. Datzelfde jaar vertrok hij naar de universiteit van Leuven waar hij rechten ging studeren en bovendien bij de befaamde humanist Lipsius colleges oude geschiedenis liep. Die Lipsius was erg onder de indruk van Puteanus en raadde hem aan zich in Italië verder te gaan bekwamen. Een reis naar Italië was voor humanisten het sluitstuk en vaak ook de bekroning van hun opleiding. Op 22-jarige leeftijd toog Puteanus inderdaad naar Italië, waar hij de universiteiten van Padua en Milaan bezocht. Hij verbleef echter vooral in Milaan, waar hij al snel na aankomst werd benoemd tot rector van het humanistisch college. Waardering voor zijn geschriften en werk leidde zeer vlot tot zijn benoeming, op 25-jarige leeftijd, tot professor in de welsprekendheid aan de Milanese universiteit. Twee jaar later werd hij door koning Filips III van Spanje benoemd tot zijn officieel geschiedschrijver.

Ondanks zijn succes in Italië stemde Puteanus er in 1606 onmiddellijk mee in om de opvolger van de gestorven Lipsius te worden. Vlak voor zijn vertrek werd hij ook nog doctor in de rechten. In Leuven werd hij al snel lid van de Raad van State (politiek adviescollege). Puteanus gaf niet alleen colleges, maar produceerde tevens een enorme hoeveelheid geschriften. Hij schreef onder meer over welsprekendheid, wijsbegeerte, letterkunde, politiek, wiskunde en geschiedenis. In totaal heeft hij ongeveer honderd publicaties (vooral in het Latijn) op zijn naam staan. Verder schreef hij nog naar schatting 16.000 brieven. Enkele werken van Puteanus zijn 'Belli et Pacis Statera', 'Historiae Medicaeae', 'Encomium Ovi' en 'Comus'. Hij overleed op 17 september 1646 in Leuven.