Zoals in vrijwel iedere garnizoenstad was prostitutie ook in Venlo vele eeuwen een bekend verschijnsel. De vrouwen van lichte zeden hielden zich vooral op in bordelen en in herbergen en kroegen in de achterbuurt het Hetje, dichtbij de infanteriekazerne. De prostitutie nam in de tijd dat er in Venlo een garnizoen gelegerd was, zelfs zulke vormen aan dat op het Helschriksel een speciaal gasthuis voor de verpleging van publieke vrouwen moest worden geopend. Rond 1865 waren er in Venlo twee geregelementeerde bordelen: 'De Vriendschap' van Philippina OpdenOordt op 't Hetje en 'In de Kannonier' van Theodorus Lemmens aan de Roermondse Poort. Het was vrouwen in Venlo destijds toegestaan zich in hun huis 'aan ontucht over te geven', mits men ingeschreven stond. Naast de geregistreerde prostitutuées waren er ook vele clandistiene publieke vrouwen. Deze werkten veelal in cafés, die herkenbaar waren aan het opschrift 'Beiersch Bier'. Dergelijke cafés lagen eind vorige eeuw aan de Kaldenkerkerweg, de Grote Beekstraat, de Tegelseweg, Op de Heide, aan het Helschriksel, de Heutzstraat, de Straelseweg en de Havenkade. In 1903 kwam er een politieverordening om prostitutie uit het centrum van de stad te weren. Tegenwoordig werken prostituées in sexclubs en is er zogenaamde raamprostitutie langs een deel van de Hogeweg. Zie: Floets Madam.