Schrijfster. Jo Nabben werd op 9 juni 1911 in Blerick geboren. Ze begon haar auteursloopbaan al op haar vijftiende. Het door haar geschreven meisjeboek 'Het einde van Lo's bakvistijd' werd meteen gepubliceerd. Andere meisjesboeken volgden, zoals 'De vijf van de Ruighehoef' en 'Kind van de Sparrehorst'. Later schreef ze (vooral religieus geïnspireerde) romans, waaronder 'De mei der zigeneurs', 'De overspelige vrouw' (1951, herdrukt onder de titel 'Rachel'), 'Hagar' (1959) en 'Isabelle en de ongelovigen' (1967). Ook verscheen van haar hand 'Mijn evangelieboekje' (1955, een kerkboekje voor jonge meisjes). Verder beschreef ze aan het begin van de jaren vijftig diverse heiligenlevens. Enkele daarvan werden in 1955 door het Geert Groote Genootschap uitgegeven. Bovendien publiceerde een Italiaans tijdschrift enkele van de verhalen in vertaling. Het leven van de heilige Gerardus beschreef ze in 'Een dode die leeft' (1977). Met de roman 'Hagar' dong ze in 1960 mee naar de Mathias Kemp Prijs, de officiële literatuurprijs van Belgisch en Nederlands Limburg. Ze behaalde de tweede plaats. Jo Nabben overleed op 27 april 1988.