Herstellingsoord voor volwassenen met een kinder- en jeugdpsychiatrische kliniek en een medisch kinderhuis. Het Mutsaersoord was oorspronkelijk een herstellingsoord van de Nederlandse Katholieke Bond van Vervoerspersoneel, Sint Raphaël. Het herstellingsoord werd gebouwd tussen 1928-1930 naar een ontwerp van architect Jules Kayser. Het hoofdgebouw van de R.K. Herstellingsoordvereniging Mgr. Mutsaers (genoemd naar mgr. A.J.M. Mutsaers, bisschop van Den Bosch en geestelijk adviseur van Sint Raphaël) bood voor de oorlog plaats aan 45 volwassen patiënten. Op het riante bosrijke terrein lag ook een kindertehuis: vanaf 1938 Agnespaviljoen genoemd, dat 60 à 70 kinderen kon herbergen. De verzorging van de patiënten was vanaf 1930 tot 1982 in handen van de Zusters van de Heilige Vincentius. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het complex door de Duitsers bezet en in 1944, toen de oorlog verloren leek, voor een groot deel verwoest. Alleen het hoofdgebouw bleef gespaard. Na de oorlog werd er een nieuw Agnespaviljoen gebouwd (wederom naar een ontwerp van Jules Kayser), dat in 1958 officieel werd geopend. Toen in de jaren zestig het 'soort' patiënten geleidelijk veranderde en de hulpverlening professioneler werd, riep men in 1971 de stichting Mutsaersoord-Agnespaviljoen in het leven. In 1973 kwam er een medisch kleuterdagverblijf, dat in 1977 een aantal nieuwe paviljoens betrok. Inmiddels was in 1975 ook een eigen school geopend voor langdurig zieke kinderen: de Wijnbergschool. Het geheel kwam in een nieuwe stichting: Stichting Mutsaersoord-Agnespaviljoen-Kleuterhof, afgekort MAK.