Componisten- en muzikantenfamilie. De eerste Messemaeckers die bekend werd door zijn muzikale activiteiten was Goswinus (1716-1775). Hij was tweede violist en later kapelmeester van de Sint Martinuskerk te Venlo. Zijn dochter Maria Elisabeth (1754-1832) musiceerde op 19-jarige leeftijd al in diezelfde Martinuskerk. Zij bespeelde ook het orgel in de Nederlands Hervormde Kerk. Haar broers Antoon (1752-1825) en Joannes (1750-1832) waren eveneens muzikaal begaafd. Anton speelde viool, Joannes orgel. De laatste volgde zijn vader op als kapelmeester in de Martinuskerk. Een ambt dat hij weer doorgaf aan zijn zoon Eduard. De beroemdste Messemaeckers was echter Goswinus Henricus (1778-1864). Deze zoon van Joannes en broer van Eduard vestigde zich in 1794 in Brussel. Hij componeerde onder meer pianoconcerten, sonaten en kwartetten. Bekende werken van hem zijn de opera 'La toison d'or ou Philipe de Bourgogne' en het Belgisch volkslied. Een derde zoon van Joannes, en dus broer van Henricus en Eduard, was Joannes Everardus (1784-1863). Hij was de eerste dirigent van de Turksche Harmonie (het latere Philharmonisch Gezelschap) die in 1822 in Venlo werd opgericht. Na Goswinus Henricus, Eduard en Joannes Everardus volgde nog een muzikale generatie Messemaeckers: Louis (1802-1873), pianoleraar en componist, en Theo (1824-1899, zoon van Joannes Everardus) organist in de Martinuskerk. Na hun dood werd de muzikale traditie van de Messemaeckers niet meer voortgezet.