In de loop der eeuwen werden er diverse malen (tijdelijke) pontonbruggen over de Maas gelegd, die vooral dienden voor militaire doeleinden (zoals in 1586, 1742 ,1794, 1815, 1940 en 1945). Op 18 september 1865 kwam de eerste vaste oeververbinding tot stand. De toen gebouwde brug was in de eerste plaats voor het spoorwegverkeer bedoeld, maar bood ook aan voetgangers en later aan fietsers de mogelijkheid de Maas over te steken. De pijlers van de spoorbrug waren zo geconstrueerd dat ze een tweede brug konden dragen. Die tweede brug kwam er in 1886. De Blerickse aannemer Joh. Hillen kreeg opdracht de bestaande brug op zijn pijlers te verschuiven. Dat gebeurde in noordelijke richting. De oude brug deed sindsdien uitsluitend dienst als verkeersbrug. Er verrees een tolhuisje waar passanten bruggeld moesten betalen. Op de zuidelijke helft van de pijlers werd een nieuwe spoorbrug aangelegd. Met de opening van de verkeersbrug tussen Venlo en Blerick in 1886 kwam een einde aan de veerdienst per trekpont van Gradus Broekmans en aan de lange wachttijden voor een gang over de Maas via de spoorbrug. De situatie van de twee direct naast elkaar gelegen bruggen bleef bestaan tot mei 1940, toen de Maasbruggen door het Nederlandse leger werden opgeblazen. Terwijl de Duitsers de eerste dagen van de bezetting een veerdienst met rubberbootjes onderhielden, werd bij de Nedinsco een pontonbrug aangelegd, de zogenoemde Pommernbrücke. Deze brug kreeg na enige tijd elders een plaats, waarna men tijdelijk weer op een veer was aangewezen dat vanaf het Villapark naar de Blerickse kant voer. Later bouwden de Duitsers een stalen noodbrug op de oude pijlers van de verkeersbrug.

Deze noodbrug vormde het doelwit van vele geallieerde bombardementsvluchten. Na vele mislukte geallieerde pogingen bliezen de Duitsers op de vroege morgen van 25 november 1944 zelf de Maasbrug op. 1 maart 1945 werd Venlo bevrijd en op 2 maart lag er al weer een nieuwe pontonbrug op de plaats waar voorheen de Pommernbrücke lag. Meerdere bruggen volgden, waaronder een dromedarisachtig hoog houten bouwsel. Dat lag ter hoogte van de Horsterweg en de Bolwaterstraat. Daarna werd er op de plaats van de oude bruggen een zogenoemde Bailey-brug gebouwd. De ontwerper, sir Donald Baily, kwam deze op 4 december 1947 zelf officieel openen. In september 1954 werd een begin gemaakt met de bouw van de nieuwe verkeersbrug, die op 5 april 1957 officieel voor verkeer kon worden opengesteld. De brug werd op drie pijlers gebouwd naar een ontwerp van ir. W.J. van der Eb. De nieuwe spoorbrug kwam ten noorden van de verkeersbrug en kon vanaf mei 1964 worden gebruikt. In 1970 werd de E3-brug, de Venlose noorderbrug, geopend, waarmee een betere verbinding tussen Antwerpen en het Roergebied tot stand kwam. Met de bouw van de zuiderbrug, aan Blerickse kant gelegen tussen de Molenbossen en het Meuleveld, werd in 1992 gestart. Deze 310 meter lange brug gaat deel uitmaken van de A73, de toekomstige snelweg tussen Boxmeer en Maasbracht. De zuiderbrug moet er voor zorgen dat de verkeersdruk op het centrum van Venlo afneemt. Verkeer dat niet in het centrum van de stad hoeft te zijn, kan in de toekomst via de A73 om Venlo heen rijden.