Musicus. De op 24 september 1914 te Venlo geboren Hein Jordans stamde uit een muzikale familie. Zijn vader, Theo Jordans, was directeur van de Venlose muziekschool, organist en dirigent. Deze bracht hem, en later ook zijn broer Wieke, de muzikale beginselen bij. Vervolgens ging hij naar het Conservatorium in Amsterdam, waar hij onder meer les kreeg van Willem Andriessen. Om zich in het dirigeren te bekwamen, toog hij vervolgens naar Salzburg. Daar studeerde hij aan het befaamde Mozarteum. Zijn opleiding voltooide hij als leerling van de Maastrichtse dirigent Henri Hermans. Het eerste orkest dat hij onder zijn hoede kreeg, was in 1940 het Philips Symphonie Orkest. Datzelfde jaar werd hij ook dirigent van het mannenkoor Venlona. Hij zou dat tot 1947 blijven. In het begin van de jaren veertig leidde hij ook nog enige tijd de Arnhemse Orkest Vereniging en het Maastrichts Stedelijk Orkest. De grote doorbraak kwam in 1945 toen hij tweede dirigent van het Concertgebouw in Amsterdam werd, wat hij tot 1952 bleef. In 1949 volgde zijn benoeming tot dirigent van het toen net opgerichte Brabants Orkest. Hij hielp dat mee opbouwen en bleef er tot 1979 aan verbonden. Met dat Brabants Orkest maakte hij ook grammofoonplaten. Hein Jordans was gastdirigent bij tal van vooraanstaande orkesten in de wereld.