Kapelaan in Venlo en onder meer initiator van de Jongerenkerk en de Stichting Doortocht (voor opvang van dak- en thuislozen). Leo Brueren werd op 15 januari 1925 in Velden geboren. Na de lagere school in zijn geboortedorp te hebben doorlopen, ging hij naar het Bisschoppelijk College in Weert en studeerde vervolgens theologie en filosofie in Rolduc en Roermond. Op 31 maart 1951 werd hij tot priester gewijd. Niet veel later volgde zijn benoeming tot kapelaan in het Zuidlimburgse Kerensheide. Vandaaruit kwam hij in 1957 naar Venlo, waar hij kapelaan werd, speciaal belast met sociaal- en jeugdwerk. Een belangrijke activiteit was het samen met anderen oprichten van het jeugdcentrum Ald Weishoes. De vernieuwingsgezinde priester Leo Brueren begon in 1965 met de Jongerenkerk. Op geheel eigentijdse wijze, met aangepaste teksten en muziek, werd de eucharistie gevierd. Voor dat initiatief werd de kapelaan zowel geprezen als verguisd. Van dat laatste getuigde het predikaat dat de Jongerenkerk al snel kreeg: Circus Brueren. Een ander belangrijk initiatief van de kapelaan was de oprichting van de Stichting Doortocht. Er was al eerder over gepraat, maar toen hij in 1981 een dode drugsverslaafde voor zijn deur vond, ging Brueren onmiddellijk aan de slag.

En al na korte tijd konden dak- en thuislozen onderdak vinden in Huize Doortocht. Kapelaan Brueren was verder op tal van fronten actief. Hij behoorde tot de oprichters van de Venlose afdelingen van de Stichting Vluchtelingen en de Slachtofferhulp, was bestuurslid en geestelijk adviseur van de betaald voetbalclub VVV en schreef columns (preken op papier) voor het E3-Journaal, De Brug en Kerk Onderweg. Samen met enkele anderen schreef hij het oorlogsboek 'Velden 40-45', dat in 1947 verscheen. Veertig jaar later, in 1987, publiceerde hij een boek over het leven van zijn vader ('Pap zag'). Voor zijn werk kreeg hij tal van onderscheidingen, zo werd hij in 1986 benoemd tot Venlonaar van het jaar en ontving hij in 1989 de gouden legpenning van de stad Venlo.