Eerste Venlose drukkerij. Het bedrijf werd in 1734 gesticht door Venlonaar Hendrik Korsten. Hij kreeg van het stadsbestuur een lening waarmee hij de persen en het materiaal van een Roermondse drukkerij kon kopen. Korsten vestigde het bedrijf in zijn woonhuis aan de Maasstraat. De door hem gedrukte boeken en brochures, veelal over godsdienstige onderwerpen, verkochten goed. Bovendien waren ze kwalitatief goed, zodat Korsten al snel tot 'Drukker van den Edelen Hove van Gelderland' werd benoemd. In opdracht daarvan drukte hij bijvoorbeeld in 1740 de 'Gelrische Landt en Stadtrechten in 't Overquartier van Ruremunde'. Bij zijn dood in 1773 ging de zaak over in handen van zijn schoonzoon Hubertus Bontamps, die van Korsten het boekdrukken en lettergieten had geleerd. Toen deze in 1779 op 37-jarige leeftijd overleed, besloot zijn weduwe Maria Sibilla Bontamps-Korsten het bedrijf voort te zetten. Zij gaf de firma de naam waaronder ze internationaal bekend zou worden: Firma Wed. H. Bontamps. De weduwe ging niet alleen door met het drukken, de produktie van schrijfboeken en de handel in schrijfbehoeften, zij begaf zich ook op nieuwe terreinen. Zo werden onder haar bewind behang en religieuze prenten vervaardigd. In januari 1792 zorgde ze voor een primeur: Venlo kreeg zijn eerste krant, de Algemeene Staatkundige Nieuwsberichten. Het weekblad verscheen tot juni 1794. Na de dood van de weduwe in 1817 bouwden haar kleinkinderen Karel en Frans Bontamps in samenwerking met hun zwagers Hendrik Goossens en Antoon Receveur de zaak verder uit. De firma produceerde nu ook veren schrijfpennen, zegellak en ouwels.

Naast de vestiging in Geldern, die al onder leiding van Hendrik Korsten tot stand was gekomen, kwam er nu een in Luik. In 1830 startte het bedrijf andermaal met de uitgave van een krant. Dit weekblad, genaamd Valuas, bestond maar tien maanden, het verdween bij de komst van de Belgen. De Firma Wed. H. Bontamps ging in 1860 over in handen van August Goossens, de zoon van Hendrik. Deze wist de zaak, waarvan de filialen in Geldern en Luik inmiddels waren opgeheven, weer groter te maken. Dat deed hij onder meer door flink te investeren in stoomwerktuigen, waardoor de produktie van schoolschriften, registers en andere kantoorbenodigdheden kon worden opgevoerd. Bovendien begon hij met de produktie van iets geheel nieuws: enveloppen. Na zijn dood in 1895 zetten zijn zonen Adolf, Frans en August jr. het bedrijf voort. In het begin van deze eeuw gingen de zaken voorspoedig, want de vraag naar papier, schrijfbehoeften en enveloppen steeg enorm. De firma van de weduwe groeide uit tot een internationale onderneming met vestigingen in Amsterdam, Rotterdam, Parijs, Bern, Londen en Batavia (tegenwoordig Jakarta). Rond 1900 had ze ongeveer honderd mensen in dienst die werkten met de modernste machines. Het enige waar het niet goed mee ging, was de boekdrukkerij. Als gevolg van toegenomen concurrentie was daarmee voor de 'weduwe' niets meer te verdienen.

Het laatste boek van de firma verscheen in 1905. Voor de rest bleef het echter in de eerste twee decennia van deze eeuw florissant gaan, zelfs de Eerste Wereldoorlog kon het bedrijf niet of nauwelijks deren. De problemen kwamen pas daarna. In de jaren twintig begon de neergang van wat eens de belangrijkste Venlose onderneming was. Door hevige concurrentie uit het buitenland (met name Duitsland), de oprichting van twee enveloppenfabrieken in Venlo en doordat het niet meer met zijn tijd meeging, kreeg het bedrijf het erg moeilijk. Toen daar nog eens de economische crisis van de jaren dertig bijkwam, was het gedaan met de Firma Wed. H. Bontamps. Op 15 december 1935 trad de firma in liquidatie, tot een faillissement kwam het niet doordat de schuldeisers van een groot deel van hun vorderingen afzagen.