Bisschop van Roermond van 1866 tot 1900. Franciscus Antonius Hubertus Boermans werd op 15 december 1815 in Venlo geboren. Hij bezocht scholen te Venlo, Goch en Boxmeer, het Klein Seminarie te Rolduc en het Groot Seminarie te Luik. Daar werd hij op 23 december 1838 priester gewijd door mgr. Van Bommel. Vervolgens was hij korte tijd, van 6 januari 1839 tot 24 november 1840, kapelaan van de St. Christoffelkerk in Roermond. De toenmalige bisschop Paredis zag in hem echter een uitstekend secretaris, een ambt dat hij inderdaad met veel verve 23 jaar vervulde. Tijdens zijn jaren als secretaris genoot hij ook bekendheid als prediker in de Roermondse Munsterkerk. Op 1 april 1863 werd hij benoemd tot pastoor-deken van Weert. In die plaats stichtte hij het St. Jans-Gasthuis en bood hij hulp aan de voor de 'Kulturkampf' in Duitsland gevluchte Zusters Ursulinen. Deze konden dankzij zijn bescherming en steun een pensionaat en school stichten. Ook andere zusterorden, zoals de Franciscanessen in Heythuysen, konden met zijn hulp kloosters en scholen stichten. Op 6 december 1877 volgde zijn benoeming tot pastoor-deken van Roermond. Daar zette hij zich in voor de restauratie van de St. Christoffelkerk en kreeg zijn kerkelijke loopbaan een bekroning. Eerst werd hij door de aartsbisschop van Utrecht op 30 juni 1885 tot titulair bisschop van Thermopolis en coadjutor van de toen 90-jarige mgr. Paredis gewijd. Na diens dood in 1886 volgde Boermans hem op als bisschop van Roermond. Het gouden priesterfeest van de Venlonaar werd op 23 december 1888 in het hele bisdom op grootse wijze gevierd. Mgr. Boermans overleed op 3 februari 1900.