Periode van bijna negen jaar waarin Venlo deel uitmaakte van het Koninkrijk België. Op 11 november 1830 werd de stad ingenomen door Belgische troepen onder leiding van generaal Daine. Tijdens de hierop volgende jaren werd in de vesting Venlo een sterke militaire bezetting gestationeerd. In de stad bleef acht jaar lang de staat van oorlog gehandhaafd. Aanvankelijk was de Venlose bevolking overwegend pro-Belgisch, maar door allerlei factoren van politieke, economische, militaire en religieuze aard nam het enthousiasme af. Van 1830 tot 1837 was Karel Bontamps, de leider van de liberale groepering, burgemeester. De Belgische tijd werd in Venlo op politiek gebied gekenmerkt door de strijd tussen klerikalen en anti-klerikalen. Uiteindelijk wonnen de klerikalen de strijd om de macht en werd het burgemeestersambt in 1838 overgenomen door de leider van de klerikale groep, Pieter de Lom de Berg. Sociaal en economisch verkeerde Venlo tijdens de Belgische tijd in grote moeilijkheden. Het handelsverkeer met Noord- en Zuid- Nederland was lange tijd stopgezet, de industrie leed een kwijnend bestaan en het aantal behoeftigen was groot. Toen Willem I in 1839 besloot in te stemmen met een voorstel van de grote mogendheden om de provincie Limburg in tweeën te delen, kwam er een einde aan het Nederlands-Belgisch conflict. Het accepteren van het eindverdrag van Londen had als gevolg dat Nederlandse troepen Venlo op 22 juni 1839 weer in bezit namen.